Partilerimizi tanıyalım (II)

Geçen hafta başladığım "seçimlere katılacak partilerimizi tanıyalım" çalışmasına devam ediyorum.

EMEK PARTİSİ: Genel Başkanı Levent Tüzel. 12 Eylül öncesinin "kurtuluş" hareketinin uzantısı. Tümü orta yaşı geçmiş yöneticileriyle "nerede hareket orada bereket" felsefesini sürdürüyor. Parti seçimlere giriyor ama genel başkanları İzmir'den bağımsız aday. Solcuların, "varız, varolmaya devam edeceğiz" inadını sürdürüyor. ÖDP: Şimdi unutulmuş diğer adıyla "Aşkın ve Devrimin Partisi". İlk kurulduğunda devrimci aydınlar bu işe bayıldılar. Hem aşk hem devrim, gençliğini devrim uğruna yaşayamamış 68'lilere pek uygun geldi. Heyecanlandılar. Ama heyecan her zaman başarıyı getirmiyor.

Son genel kurullarında "ağabeyler" ile gençler anlaşamadı. Genel başkan adayı tek iken birdenbire eski Genel Başkan Ufuk Uras aday oldu ve o kazandı. Seçim bastırdı. Parti seçimlere katılma kararı aldı ama Ufuk Hoca istifa edip İstanbul'dan bağımsız aday oldu. Tarihe geçecek 2007 seçimlerinin en iddialı bağımsız adaylarından biri olduğu iddia ediliyor. "Meclise Ufuk lazım" sloganı ile yürüyor. Bu ufuk pek ÖDP'nin ufku gibi görünmüyor ama ne de olsa slogan güzel. İŞÇİ PARTİSİ: 40 yıllık Doğu Perinçek'in partisi. Adındaki "işçi" lafına bakmayın. Geçmişinde işçi ile pek ilişkisi olmadı. Şimdi de emekli subayların itibar ettiği bir parti. Mao Tse Tung'un Çin Komünist Partisi'nden, Enver Hoca'nın Arnavutluk Komünist Partisi'ne uzanan çizgisinde, partisinin adını değiştire değiştire bugünlere getirdi Doğu Bey.

Geçmişte "Aydınlık" dergisini çıkarttı. Sonra gazete oldu. Nereden alındığını sonradan açıkladığı bilgileri, belgeleri yazdı o sayfalarda. Kendi grubunda olmayan herkesi ihbar etti. Şimdi, Bekaa Vadisi'nde "Serok Apo" ile birlikte gerilla teftişinden çarkederek en keskin Türk milliyetçisi oldu. Bir arkadaşım "İşçi Partisi" için, "kamuflaj yapmış MHP" dedi. İtiraz ettim. "MHP'ye hakaret etme; onun döndüğünü gördünüz mü? Faşist bir parti olarak kuruldu, öyle de gidiyor, buna saygı duyulur" dedim.

Gene bir arkadaşım geçenlerde taksiyle giderken, (şimdilerde en sıkı kamuoyu araştırmaları taksilerde yapılıyor) şoför, "ağabey bu Doğu Perinçek çok güzel konuşuyor; ben de oyumu MHP'ye vereceğim" demiş. Gene MHP'yi tenzih ediyorum. Doğu Bey'e, Talat Paşa, Enver Paşa "tariki" hayırlı ve uğurlu olsun. SAADET PARTİSİ: Genel Başkanı, kırk yılın "emanetçisi" Recai Kutan. Her şeyi Necmettin Erbakan. Bu partiyi yaşatanlara, Oğuzhan Asil-türk, Şevket Kazan gibilerine saygı duymamak elde değil. Bu ne inançtır, bu ne bağlılıktır! İhanetin büyüğüne uğradılar. Bağırlarından AKP'yi kopardılar. Ama kan tükürdüler, kızılcık şerbeti içtim dediler.

Seçimlere, ömürlerini uğrunda tükettikleri "milli görüş" adına katılıyorlar. Kulaklarında bir şarkı: "Anılar, anılar, beni bu akşam ağlattılar." TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ: Bu parti için başkan önemli değil. Ama gene de adını vereyim; Aydemir Gürler. Mustafa Suphi'den beri yeraltında olan parti, iki dönemdir seçimlere katılıyor. Çevremdeki "şükür bana da TKP'ye oy vermek nasip oldu" diyen ağabeylerim için nostaljik bir isim TKP. "Acaba Türkiye'nin etrafını dikenli tellerle mi çevirecekler?" diye düşündüren bir programları var. Programa değil ama adına oy verenlere saygı duyarım.