Cannes’da dikkat çeken ilk filmler

Cannes Film Festivali’nin gündemini ana yarışmadaki filmler belirliyor olabilir. Fakat yan yarışmalarda ilk filmleriyle gelecek vaat eden, yetenekli genç yönetmenler vardı.

Tesnota
Yön: Kantemir Balagov
Belirli Bir Bakış bölümünde gösterilen ve FIPRESCI ödülü kazanan ‘Tesnota’, Rus yönetmen Kantemir Balagov’un ilk uzun metrajlı filmi. Daha önce biri belgesel üç kısa filme imza atan 1991 doğumlu yönetmen, Kabardey-Balkar Devlet Üniversitesi’nde usta yönetmen Aleksandr Sokurov’dan eğitim almıştı. Sokurov’un da yapımcılarından biri olduğu ‘Tesnota’, özgün ve sert sosyal gerçekçiliğiyle, Balagov’u şimdiden festivallerin bir gözünün üzerinde olacağı bir isme çevirdi.

İlham Kaynakları: Les Enfants du Paradis (Marcel Carné, 1945), Mouchette (Robert Bresson, 1967) , Rosetta (Dardenne Kardeşler, 1999), Un Lac (Philippe Grandrieux, 2008)

I Am Not a Witch
Yön: Rungano Nyoni
Londra’da oyunculuk üzerine master yaptığı yıllarda yazar-yönetmen olmak istediğini keşfeden Rungano Nyoni, 2009’dan bu yana çektiği kısa filmleriyle BAFTA adaylığı da dahil onlarca ödül kazandı. BFI ve Film4’un yapımcıları arasında olduğu ilk uzun metrajlı filmi ‘I Am Not a Witch’ uzun bir süredir merakla bekleniyordu. 35 yaşındaki yönetmenin filmi, gösterildiği Yönetmenlerin On Beş Günü bölümünde çok konuşulan gözde filmlerden biri oldu. Zambiya ve modern kültür üzerine bir hayli özgün, feminist bir taşlama sayılabilecek film, kamera arkasındaki yeteneği hissettirmekte zorlanmayan bir yapım. ‘Embrace of the Serpent’taki çalışmasıyla hatırladığımız David Gallego’nun görüntü yönetmenliğinden güç alan atmosferi, cesur müzik tercihleri, didaktik bir realizmden uzak duran modern ve çarpıcı bakış açısıyla pek çok filmin arasından sıyrılan bir çalışma ‘I Am Not a Witch’. Hikâye anlatımında biçimsel olarak daha rafine hale gelmeye ihtiyacı olsa da Rungano Nyoni’nin adını şimdiden bir kenara not etmekte fayda var.

İlham Kaynakları: Hyenas (Djibril Diop Mambéty, 1992), Fargo (Joel Coen, 1996), La pianiste (Michael Haneke, 2001)

Jeune Femme
Yön: Leonor Serraille
Belirli Bir Bakış bölümünde neredeyse ekibinin tamamı kadınlardan oluştuğu için dikkatleri üzerine çeken ‘Jeune Femme’, genç yazar-yönetmen Leonor Serraille’nin ilk uzun metrajlı filmi. Cannes’da en iyi ilk filme verilen Altın Kamera ödülünü kazanan film, kahramanının özgürlüğün içinde kaybolan ruhunu, kurgusuyla sinema diline de yansıtmaya çalışıyor. Diablo Cody’nin kalemini andıran hikâyesi, Serraille’nin yetenekli ellerinde karikatürize olmaktan kurtulup, sinemasal bir karakter portesine dönüşüyor. Başroldeki Laetitia Dosch’tan adeta bir yıldız performansı alan genç yönetmenin en büyük meziyetiyse, karakterlerine ve olaylara yargılamadan bakabilmeyi başarması.

İlham Kaynakları: Wanda (Barbara Loden, 1970), Naked (Mike Leigh, 1993), Claire Dolan (Lodge Kerrigan, 1998), Frances Ha (Noah Baumbach, 2012)

Ava
Yön: Léa Mysius
Eleştirmenlerin Haftası’nda gösterilen ve bu bölümde En İyi Senaryo (SACD) ödülü kazanan ‘Ava’, daha önce ödüllü kısalarıyla adından bahsettiren, yükselişteki Léa Mysius’in ilk uzun metrajlı filmi. 2014’te ‘Les Oiseaux-Tonnerre’ kısa filmiyle Cannes Cinefondation’a seçilen 1989 doğumlu yönetmen, aynı zamanda bu yıl festivalin açılış filmi olan Arnaud Desplechin’in ‘Les fantômes d'Ismaël’ filminin de senaristlerinden biri. Türleri birbirine harmanlamaktan çekinmeyen ve gerçeküstücü dokunuşları olan ilk filmi ‘Ava’, parmak ısırtan 35mm görüntü yönetmenliğiyle dikkatleri üzerine çekti. 35mm filmin görsel dokusunu ve renk paletini, hikâyesinin nostaljik ruhunu yaratmak için ustalıkla kullanan Mysius’un filmi belki kusursuz değil ama sinemaseverleri her parmağında ayrı bir marifet olan sıra dışı bir yetenekle tanıştırdığı kesin.

İlham Kaynakları: Bonnie and Clyde (Arthur Penn, 1967), Belle de Jour (Luis Buñuel, 1967), À ma soeur! (Catherine Breillat, 2001), American Honey (Andrea Arnold, 2016)