Karanlık müzik parlak yol

Yakın zamanda gayet sert çalınmış söylenmiş bir Halil İbrahim Sofrası cover’ı duydunuz mu? Cevabınız ne olursa olsun bu cover’ı yapan gruba dikkat çekmek boynumuzun borcu.

Müthiş akıllıca yürüyen bir gruptan bahsediyoruz. Emrah Demirel, Kerem İnci, Fikri Yargıcı, Emre Demirel’den oluşuyor Pitch Black Process. Memleket sınırları içinde metal festivallerine gittiyseniz Affliction adlı grupla mutlaka bir yerlerde karşılaşmışsınızdır. Katatonia, Sentenced, Slayer, In Flames, Overkill gibi isimlerle aynı sahneyi paylaştılar. İşte o 1999’da kurulan Affliction 12 yıl içinde yurtdışında hatırı sayılır bir bilinirlik kazandı, bizim coğrafya standardının üstünde bir sound yakaladıkları için de bizim kitleden de gayet sağlam saygı gördüler. Kafa karışıklıkları sebebiyle isimlerini Pitch Black Process’e çevirdiler. Gelelim PBP’ye... Derin adlı albümlerini Atlantis Müzik etiketiyle memlekette yayınlandı. Genelde cover bir şarkıyı ilk single olarak yayımlayan gruplar gözümden düşer ama PBP, Barış Manço cover’ı Halil İbrahim Sofrası’nı gayet başarıyla yorumlamış. Şarkının aslına sadık kaldıkları gibi yeni bir ruh da katmışlar. Ayrıca albüm için sadece bu şarkıya da bel bağlamıyorlar. Yurtdışını hedefleyen bir grup için iyi bir seçim bile denilebilir, ilgi çekici, hafif oryantal bir havaya sahip. Akıllıca…

Yurtdışı kapıları
In Flames, Soilwork ve Meshuggah gibi gruplarla çalışan Daniel Bergstrand’la temasa geçtiler. Adam gruba bayılınca ortak çalışma başladı, hatta grubun 5. üyesi gibi bir ortaklık diyebiliriz bu duruma. Kayıtları İsveç’teki Dugout Stüdyosu’nda bir ayda bitirdiler. Geçen yıl İstanbul’da gerçekleştirilen Megadeth, Children Of Bodom, Sabaton ve PBP’nin çıktığı Rock Off 2016 Festivali grubun kaderini biraz değiştirdi. Festivalde grubu dinleyen Megadeth bas gitaristi David Ellefson, PBP albümünü kendi şirketinden yayınlamayı teklif etti. Ellefson Music’le de imzayı atan ekip artık daha hızlı yürüyecek gibi duruyor.

Müziğe bakalım
Bu albümde ilk kez İngilizce ve Türkçe’nin birlikte kullanıldığına tanık oluyorum. Aynı şarkıda 2 farklı dil kullanımı dikkat edilmesi gereken konu. PBP albümünde bu durum beni en baştan beri rahatsız etmedi. Grup almak istediği etkiyi hangi dille alacaksa o dille söylemiş. Tam tersine bazı şarkılarda ilginç bir etki bırakıyor. Grubun sounduna bakıp “Çok İsveç yeaa” demeyin. Artık grupları şuna benziyor buna benziyor diye etiketlemeyin. In Flames’i At The Gates’e benzetmiyorsanız PBP’yi de In Flames’e benzetmeyin. Göteborg death metal sound’u budur. Böyle kalacaktır. PBP de gayet güzel ve doğu etkili bir örneğini veriyor bu türün. Gayet de başarılılar.

Desteği hak ediyorlar.