Meşaleyi artık gençler taşıyacak
Gülsin ONAY
Ben Cumhuriyet devrimlerinin yetiştirdiği bir kadın sanatçıyım.
Bugünlerimi Atatürk’e ve Cumhuriyet’e borçlu olduğumu düşünüyorum.
100 yıl önce yakılan aydınlık meşalesinin Anadolu’yu sarıp sarmalayan pırıl pırıl ışığını ve coşkusunu tüm benliğimde hissediyorum.
1923’te Cumhuriyet’in ilanından hemen sonra, her alanda olduğu gibi, müzik alanındaki yetenekli gençler tespit edilerek, Avrupa’nın kültür merkezlerine eğitime gönderilmişti. Bu gençler ülkeye döndükten sonra, yetiştirdikleri öğrenciler, kurdukları orkestralar ve besteledikleri eserlerle, genç Cumhuriyetimize sanat ışığı oldular.
İşte ben bu sanatçıların öğrencisiyim. Onlar gibi Cumhuriyet’in yarattığı imkanlarla yurt dışında eğitim aldım. Bilgi ve becerilerimi geliştirdim. Cumhuriyet imkanlarıyla kurulan konser salonlarında, orkestralarla konserler verdim, vermeye devam ediyorum. En sevdiğim işi, hiçbir kısıtlama olmaksızın, özgürce yapabiliyorum. Ustalarımdan aldığım meşaleyi gururla, sevgiyle taşımaya devam ediyorum. Hayatımı müziği dünyanın her yanında paylaşmaya, ülkemizin adını duyurmaya, bestecilerimizin eserlerini yeryüzünün her köşesinde dinletmeye adadım. Çünkü uluslararası düzeyde sanatını dinleten bir kadın piyanist olmamı Atatürk’e ve Cumhuriyete borçluyum. Borcumu ödeyebilmek için var gücümle, son nefesime kadar çalışmaya kararlıyım. Çünkü bu imkanların kolay elde edilmediğini, milyonlarca insanın gösterdiği cesur fedakarlığın eseri olduğunu çok iyi biliyorum.
Ve şimdi, ben de öğretmenlerim gibi, Cumhuriyet ilkeleri ışığında ilerleyen öğrenciler yetiştiriyorum. Bu aydınlık gençler bir gün meşaleyi bizlerden devralacaklar. Ve adım gibi eminim, onu aynı sevgi ve coşkuyla gelecek kuşaklara taşıyacaklar.
Hayalim, Atatürk’ün hayal ettiği gibi barış içinde, laik, demokratik, tam bağımsız, gençlerimizin kalplerinin umutla dolduğu, gözlerinin pırıl pırıl parladığı, uygar bir ülke yaratabilmek.
Umudum, Atatürk’ten ve Cumhuriyetten aldığım güçle her zaman taze. Cumhuriyetimiz, nice 100 yıllara erişsin!
