Zamana karşı, belleğe inat!

Uzun zamandır televizyonculuk yapıyorum. Zevkli iştir bir yanıyla. Eğer topluma söyleyecek sözünüz varsa ya da sözü olanları konuşturmaya niyetiniz, kitle iletişim araçları müthiş olanaklar sağlar…

“Aykırı Sorular” adlı programla başladım işe. Türkiye’nin tüm renklerini ekrana taşımaya çalıştım. En güç dönemlerde, mikrofon uzatmaya cesaret edilemeyen kişileri konuşturdum.

Unutmam; şimdi rahatça konuşan Ahmet Türk, Aysel Tuğluk’a kimse yanaşamıyordu. Nevruz öncesiydi, ekrana çıkardığımda onları kıyamet kopmuştu…

Tuncay Özkan Kanaltürk’ü satmıştı. Kimseye konuşmuyordu. İlk kez benimle söyleşmiş, süreci anlatmıştı.

 

Sendika başkanlarıyla (Hava-İş, Petrol-İş, DİSK) olaylı 1 Mayıs öncesi, konuşmuştum… Büyük ses getirmişti.

2007 Seçimleri öncesiydi, ÖDP ve TKP genel başkanları ilk kez bir arada konuşmuşlar ve topluma farklı siyasi seçenekler olduğunu anlatmışlardı. Bunun gibi daha pek çok örnek verebilir.

Bir süre önce “Zamana Karşı” adlı bir programa başladım. Her gün ‘Belleğe İnat’ yapıyorduk programı.

DİSK Tarihi, 15-16 Haziran İşçi Eylemi, Rıfat Ilgaz’ın Yaşamı, Engelli kızımız Hayat’ın öyküsü, Kemal Türkler Cinayeti gibi pek çok konuyu belleğe inat ekrana taşıdık…

Karl Marx dünyayı derinden etkilemeye devam ederken ve yeniden tartışmaların göbeğine oturunca, biz de doğru dürüst bir KAPİTAL anımsatması yapalım istedik. Yaptık da!

 

Nail Satlıgan konuk oldu. Doyasıya söz ettik Marx’tan ve KAPİTAL’inden…

Müthiş olumlu yansıması oldu. Hatta üniversitelerden görüntüleri isteyenler oldu. (Daha önce Ahmet Tonak’ın katılımıyla bir Marksizm programı yapmıştık.)

Meğer son programmış bu. Televizyon yönetimi benimle yollarını ayırmaya karar vermiş. İlettiler. Hangi gerekçeyle olduğunu varın siz tahmin eyleyin…

Dönüp geriye baktığımda gülümsedim. Kapitalizmin doğası bu. Tahammül ettikleri sınırlar var. Siyasette de bu sınırlar var, biliyoruz…

Yazmaya devam, söylemeye, anlatmaya…

Belleğe inat ve zamana karşı!