Gözde Bedeloğlu

Korku, insanın gözünü, dilini, kulağını kapatır. Gözünün önündekini görünmez, dilinin ucundakini söylenmez, kulağının dibindekini duyulmaz yapar. Korku, insanı hayatın karanlık...

Bu kez hiç itiraz etmeyin, Başbakan haklı.  Köşe yazarları ne kadar az yazarsa ülke o kadar huzur bulur.Bir kere her...

Sessizlik, bir biriktirme sürecidir. Kimi zaman akıp gitmek için yağmurun bulutunu, kimi zaman uçup gitmek için bulutun yağmurunu beklediği... Kimi...

Bayram sabahına yeni cicileriyle uyanmayı bekleyen bir çocuk gibi heyecanlıydı İstanbullu. Nasıl olmasın ki? Her gün bir öncekinden daha çileli...

Didem, Fatma, Müjgan ve Gülay... Bu hafta, beraber olmak istemedikleri ‘sevgi?’lileri tarafından öldürüldüler. Didem 10, Fatma 27, Müjgan 6 kez...

Buz beyazı ışığın altında bir başına aylarca yattı. Yiyemedi, içemedi, konuşamadı... Son aşamaya gelen kanserin sardığı kırk kiloluk vücudunu taşıyabilecek...

Yaraları olanların birbirine sarılması zordur. Bedenin ağırlığıyla ezilen yaranın acısı korkutur insanı. Lâkin bir şifalı el değmedikçe, o yara mikrop...

İki bin beş yüz polis... Yedi yüz özel güvenlikçi... Çevre illerden çelik kuvvet takviyesi... Sivil polisler... Keskin nişancılar... Sorun çıkarmayacak...

Lice, coğrafya derslerinde anlatılan üç tarafı denizlerle çevrili ülkenin, dağların kimi yerde kıyıya paralel kimi yerde dik uzandığı, çiçeğiyle böceğiyle...

Gerçekleştirmek için kafasına koyduğu şeylerin önünde engel oluşturabilecek ‘çatlak sesleri’ sevmiyor. Yanlış da olsa kendi bildiğinden şaşmaz bir kararlılıkla tıkıyor...

Bundan dört yıl önce Siirt’te, içinde iki jandarma eri ve bir uzman çavuşun bulunduğu askeri cipten taş atan kalabalığa ateş...

İnsanın, yıllar önce yaşadığı ancak bir nedenle ardında bırakmak zorunda kaldığı evine geri dönüşünde kalbi ısıtan bir şey vardır. Yıkık...

Televizyonun tam karşısına konumlandırılan kanepelerine oturmuş, gözlerinin önünden geçen görüntülerin hipnotik etkisi altında, içi dışı bol yağla parlatılarak insanı derin...

Karşı kıtaların, hiç beraber oynamamış çocukları Omar ile Ömer, Frida ile Feride beyaz bir kâğıda dökülmüş istatistiklerde yanyana geldiler önceki...

Gözlerimin üzerine düşürdüğüm  şapkamın gölgesinden, önümde uzanan maviliğe bakıyorum. Öyle sonsuz, öyle uçsuz bucaksız ki, insan eliyle çizilmiş bütün sınırlar...

Yeryüzünün tek hâkimi olduğunu düşünen insanoğlu, bu yanılgısının trajik sonuçlarıyla defalarca yüzleşmiş olsa da, doğanın sabır sınırını zorlayacak şekilde kendisine...