Karakas’ın sınıfsal iki yüzü

Kuzeyde Karakas vadisini Karayip Denizi'nden ayıran ormanlık Avila Dağı, vadinin doğusunda ise yeşile bürünmüş tepeler. Her iki yanda da barrios (gecekondu mahalleleri) vadinin tabanından dağların tepelerine kadar uzanıyor. Karakas'ta yaşadığım semtin adı Parque Central. Şehir merkezinde. Karakas'ın Ulusal Tiyatro Binası, Galerileri ve Müzeleri gibi kendisiyle övünen yüksek binalardan biri. 1970'lerde ülkede kısa süreli yaşanan ekonomik patlama döneminde petrol parasıyla yapılmış. Şimdi oldukça eski yüzlü, az ışıklı ve geceleri oldukça tehlikeli. Yaşadığım binanın tam önünde 30 katlı beton bir yapı, Hilton Oteli var. Otelin etrafı, Parque Central'ın zengin geçmişini simgeleyen yüzme havuzları ve tenis kortlarıyla çevrili. Hemen yanında zengin mahalleler ve alışveriş merkezleri var, onun ötesinde de yoksul, kalabalık ve emekçi sınıfların mahalleleri.

Ben her iki dünyayı da biliyorum! Akşamları barlara ve restoranlara gitmek için metroya binip doğu yönüne gidiyorum. Gündüzleri ise, iş yerime gitmek ve barrios'taki (gecekondu mahalleleri) sosyal projeleri ziyaret etmek için batıya doğru metroyla yol alıyorum. Bugün, ünlü 23 de enero (23 Ocak) bölgesinde yer alan Coordinadora Social Simon Bolivar'ın kuruluş ve faaliyetlerini dinlemek üzere, Parque Central semtindeki Bellas Artes adlı metro istasyonundan batı yönüne doğru seyahat ediyorum.

Sıkışmış vaziyette metroya binerken hem bölgeyi hem de bu sosyal hareketi görme isteğime gem vuramıyorum!
23 de enero bölgesinin yabancısı değilim. Bu bölge, devrimci sakinleriyle, baskıcı rejimlere karşı efsanevi direnişi simgeliyor. Aslında bu bölgenin adı, ilk kurulduğunda kuruluş tarihi olan Urbanicazacion 2 de December (2 Aralık Şehirleşmesi) idi, ama sonra vahşi ve kötücül antikomünist diktatör Marcos Perez'e karşı 23 Ocak 1958'de düzenlenen başkaldırıda oynadıkları rol nedeniyle adı değişti. Bu bölgedeki en önemli sosyal hareket olan Coordinadora Social Simon Bolivar, bölge sakinlerinin faaliyetlerini koordine ediyor. Geçen yıl polis bu hareketin binasını işgal etmişti.

Dört durak sonra metro yer yüzüne çıktı.Rayların her iki tarafında, geçici ikametçilerin inşa ettiği ranchos adı verilen boyasız ve turuncu renkli tuğlalı evler göründü. Yollarda hükümetin astırdığı "dünya ile dayanışma içinde olunduğu ve Venezuela'nın Kuzey Amerikan emperyalizmine karşı olduğunu" anlatan billboardlar var. Tepelerde ise bölgedeki eğitim ve sağlık programlarını anlatan ilanlar asılı.

Bundan sonraki durak, Agua Salad ve ben '23 de enero çıkışına yöneliyorum. Nüfus bilgilerine göre, '23 de enero' bölgesinde 700 bin kişi yaşıyor ve tepeler göz alabildiğince bu binalarla dolu. Bölgeyi karakterize eden turuncu renkli ranchos (barrosa benzeyen) ve onların üzerinde de alacalı bulacalı boyanmış beton bloklar. Her biri 15 katlı, 108 apartman bloğu ve her binada 70 daire, yani toplam 9176 daire. Sokaklar ise, dünyadaki devrimci kahramanların resimleriyle dolu. Binaların üzerinde Filistin ve Bask bayrakları dalgalanıyor ve duvar resimleri Chiapas Meksiko'daki yoksulları ve Venezuela devrimini canlandıran resimleri sergiliyor. Metro istasyonundan Coordinzadora Social Simon Bolivar'a kısa yürüyüş mesafesinden sonra söz konusu Komite'nin bir yetkilisi olan Guadupe Rodriguez tarafından karşılanıyorum. Beni hoş karşılıyor ve tüm sorularımı yanıtlıyor. Olağanın aksine, devrime ve liderlerine övgü seli ilgisini çekmiyor. Sadece, bölgesindeki topluluk ve onların sosyal hareketleri konusunda konuşuyor. Onunla '23 de enero'yu tartışırken, "buradaki topluluğun Chavez'den önce de devrimci olduğunu gururla söylüyor. Hareketin sosyal ve siyasal olmak üzere iki amacı olduğunu belirtiyor. Sosyal projelerini anlatıyor; yaşlıların sağlık ve ekonomik durumlarını düzeltmek ve topluluğun içindeki yabancılaşmış gençlerin topluluğa kazandırılması için yapılan çalışmalar.

Uyuşturucu bağımlılığı, suça yatkınlık ve işsizlik yüzünden yabancılaşan gençlerin yeniden topluma kazandırılması için spor, akademik çalışma ve sosyal programlara katılmaları yöntemi izlenmiş ve topluluktaki suç oranında düşüş gözlenmiş. Ayrıca, psikologların topluluktaki dileyen kişilere danışmanlık önerdikleri bir klinik de bulunuyor.

Hareketin siyasal amaçları arasında, topluluktaki örgütlerin nasıl oluşturulacağı konusunda ve bu örgütlerin devrim sürecine nasıl katılacağı konusunda eğitim vermek var. Bu kursların yanı sıra, on iki yıllık bir savaş deneyimden sonra, Karakas Belediye Başkanı tarafından desteklenen bir toplum radyosu oluşturulmuş. Yayında, sosyal hareketin tanıtımı yapılırken, toplum tarafından siyasal gerçekliğin nasıl görüldüğü de aktarılıyor. Sosyal Hareket, devrimi bu hükümetin zenginler yerine sadece halkla konuşan tek hükümet olduğu için destekliyor ve parlamentodan çıkan yasaları ve yolsuzlukları eleştiriyor.

Rodriguez bana geçmişte temel sorunun öğretmenler ve doktorlar gibi profesyonellerin batıdaki mahallerinden çıkıp '23 de enero' ya gelmeyi reddetmeleri olduğunu anlatıyor. Bakımlı saçlarını sıvazlayarak, "bu sınıfsallık hala sürüyor", diyor ancak toplumun artık kendi kontrolünü eline aldığını da ekliyor. Rodriguez'e göre halk, sadece Venezuela'nın eski yöneticilerinin muhafazakar değerlerine karşı çıkmakla kalmadı, ama bağımsızlıklarını da hiçbir ulusal hükümete teslim etmemekte kararlı.

· Bağımsızlık
·Devrim için olumlu olan yapıcı eleştiri

Bu iki ögeden sonuna kadar yararlanma niyetindeler.