Genel Sağlık Sigortası, GSS’yle ilgili ilk çalışmalar 2003 Haziran’ında başlamıştı.
2004 yılının Aralık ayında hazırlanan Taslak Bakanlar Kurulu’nda incelendi… Meclis Başkanlığı’na sevk edildi, 2005’in Nisan’ında… Oradan Komisyonlara.
Plan ve Bütçe Komisyonu bir yıldan iki gün eksik… Sağlık, Aile, Çalışma ve Sosyal İşler Komisyonu bir yıldan iki ay iki hafta fazla çalıştılar… Raporlarını hazırlayıp sundular…
Tasarı 19 Nisan 2006’da Genel Kurul’da görüşülüp kabul edildi… Ancak dönemin Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer veto etti…
Hükümet de aynı Tasarıyı hızla tekrar Meclis’e gönderdi.
Plan ve Bütçe Komisyonu bu kez işini on beş günde bitirip… Genel Kurul’da 31 Mayıs’ta kabul edildikten… 16 Haziran 2006 günü de Resmi Gazete’de yayınlandıktan sonra…  Artık Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası (SSGSS) Kanunu oldu.

** *
O sırada… Ortada bırakın yüzde yetmişi, altmışı, otuzu… Yüzde bir bile “ilave ücret” yoktu.
SGK’lı hastalar… Devlet olsun, özel olsun… SGK’yla anlaşma yapan hastanelerden tek kuruş para ödemeden yararlanacaklardı.
Kanun böyle diyordu…
GSS’cilere sormuştuk… “Devlet hastanesine verdiğiniz paranın aynısını verirseniz eğer… Özel hastaneler anlaşma yapar mı sizinle? Böylesi nerede görülmüş?” diye…
“Yaparlar, yaparlar…” demişlerdi. “Biz yıllarca çalıştık… Hesap yaptık, kitap yaptık… Gördük ki; arada hiçbir maliyet farkı yok. Aynı parayla devlet hastanesinden de, özel hastaneden de hizmet satın alacağız.”
** *
Sonra, 15 Aralık 2006’da, Anayasa Mahkemesi bir dizi maddesini hem iptal etti, hem de yürürlüğünü durdurdu…
Bu sefer, 2007 Kasım’ında, yeni bir Tasarı hazırlandı.
GSS’ciler şimdi oturup yeniden hesap yapmışlardı… Özel hastanelerle devlet hastaneleri arasında yüzde yirmilik bir maliyet farkı çıkmıştı, bu sefer.
Öyleyse, özel hastaneye gidenler bu farkı ceplerinden ödemeliydiler... Fark dediğin de topu topu yüzde yirmicikti, zaten… Zinhar daha fazla olmayacaktı… Lâfını bile etmeye değmezdi.
Sonra, gerçi… Yeni Tasarı Meclis’te görüşülürken… Bir önerge verildi…
Eller kalktı, eller indi… Farkın üst sınırı yüzde yüze çıkıverdi ama...
2009 yılında yüzde otuz olarak uygulandı… Bu yılbaşında da, yüzde yüz otuz üç zamlandı; yetmişe çıktı.

***
Bildiğimiz “bıçak parası”nın kibarcası olan ”ilave ücret”in sergüzeştini anlatan bu satırları 2010 yılının Ocak ayında yazmıştım.
Geçtiğimiz Cumartesi günü Resmi Gazete’de yayınlanan Bakanlar Kurulu Kararı ile…
İlave ücretin üst sınırı yüzde yetmişten yüzde doksana çıktı.
2008’de yüzde sıfır… 2009’da yüzde otuz… 2010’da yüzde yetmiş… 2012’de yüzde doksan.
Bundan sonra ne olur derseniz…
Geçen Cumartesi günü Dr. Nevzat Eren Ulusal Halk Sağlığı Sempozyumu’nda…
Boğaziçi’nde Economics okumuş, MBA’ini University of Massachusetts Boston’da yapmış, 1992-96 yıllarında Dünya Bankası’nın sağlık projelerinde çalışmış…
Medicana International Ankara Hospital’in CEO’su Oğuz Engiz’den öğrendik.
Bir…
GSS kapsamındaki hastalara sunulan temel teminat paketi için “lükstür” dedi, açıktan.
Daraltılması gerekiyormuş, yani.
İki…
İlave ücrete sınırlama getirilmesi piyasa anlayışına aykırıymış…
Yıl sonuna doğru tamamen kaldırılması bekleniyormuş.

***
Bu arada, en güzelini de Özel Hastaneler ve Sağlık Kuruluşları Derneği OHSAD’ın Başkanı Reşat Bahat söylemiş.
“Bu karar bizim için ‘Yetmez ama evet’tir” demiş, iyi mi?..