Dr. Razor feat. Dr. Skull

Yani bir konser de ancak bu kadar çok yazılır. Razor’ın Dr. Skull katılımlı konseri öncesinde, sırasında, sonrasında tanıdığım pek çok insan tarafından yazılmış. Zaten çoğu da konserde civarımdaydı. Çoğu, Dr. Skull’ı, Ankara’dan, , başkentlilere ait bir mucize oldukları zamandan tanıyordu, hayranıydılar. Bazen İstanbullular da Dr. Skull konseri dinlemeye Ankara’ya gidermiş. Üç albüm yapmışlardı, üç kaset. O zaman bu albümleri alanların hâlâ koleksiyonlarında duruyorlardı: Wory Zover, Rools 4 Fools ve Hershey Yolunda. Barış Akpolat, annesinin ziyarete gidince eline tutuşturduğu ayakkabı kutularında kasetlerin kopyalarını bulmuş. Kendi çektiklerini atamıyor da, satamıyor da.

Laneth fanzinin konserlerinin ilkine, istenmeyerek veda edilmiş bir şeye veda etme adına, hem sevinçle, hem üzülerek gitmiştim. Nefis bir geceydi. O konserden en çok Radical Noise’u hatırlıyorum. Söyleşi de yaptım ama programa denk düşüremedim bir türlü. Dr. Skull konserini Çağlan Tekil, bir gün önce haber verdi. Artık şükür aynı binadayız da, rastlaşınca mühim haberleri veriyor. Gittim, gittiğime bu kadar sevindiğim konser azdır. Çok kaldım (kendimce), hayli yoruldum. CD imza faslına kalamadım. Çağlan’a emanet ettim. Eski dostum Abdülika (konserde de vardı elbet) plaklar ile CD’lerin içine kalabalık dinleyici karikatürleri çizmiş. Müzisyenlerden biri “Siz de varsınız!” dedi. Sahiden de varım, ne kadar sevindim! Abdülika’nın hediyesi… Gene de bekleyemedim imzayı.

Müthiş bir akşamdı. Her şeyden önce, Razor’ı çok beğendim. Dr. Skull cover’ları yapma izinleri var, konser şerefine olsa gerek, kendileri de Dr. Razor olmuştu. Dr. Skull ekibi de kimi parçalarda 25 yıl sonra sahneye çıkıp onlara eşlik etti: Dr. Razor feat. Dr. Skull.

O karikatürde seçebildiğim kişilerin bir kısmı da dinleyici olarak oradaydı. Murat Beşer, Cumhuriyet’teki yazısında şöyle demiş: “İçerisi mahşer yerine dönmüş. Kalabalığın yaş ortalaması yüksek. Saçı dökmüş, göbeği salmış çok sayıda takım elbiseli, beyaz yakalı var; geçmişi metalci, eski kulağı kesikler… Az sayıdaki genci de onlar sürüklemiş belli ki.”

Kulis koridorunda eski bir hanım tanış beni görünce “Yok artık!” dedi. “Niye? Var artık!” dedim. Çok içlendik, 30 yıl geçmiş görüşmeyeli. Bana göre gencecik kızlar-çocuklar, çizgilerden, göbeklerden yakınıyorlardı. Sen büyüksün yarabbi! Ama herkese, birlikte büyümenin güzelliği hakimdi. Murat Meriç’in dediği gibi: “Birlikte büyümüşüz. “Birlikte” yapılan her şey zaten çok güzel. Bunu, perşembe gecesi, Dr. Skull şarkılarını hep bir ağızdan söylerken bir kere daha gördük. Öngörüm gerçekleşti: Vuslat hasıl oldu ve o gece sahiden yer yerinden oynadı.”

Barış’la Murat Meriç’i o gece göremedim ama Murat Beşer oradaydı. Kanat Atkaya, Tolga Akyıldız, Süreyya İzgi, Güven Erkin Erkal da öyle. Benim göremediğim ama beni gören kişiler de varmış meğer. Gene bir hanım arkadaş (adı bende mahfuz), sırıtkan bir fotoğrafımız eşliğinde Facebook’ta, “dr. skull konserinde razor dinlerken kibar kibar headbang yapan bu ağır topu tanıdınız di mi Sevin Okyay” deyivermiş.

Konserin mekânının ise benim için özel bir anlamı vardı. Yirmi iki yıl oturduğum Akmaz Çeşme Sokak’ın ve de Beşiktaş’ın en güzel, en modern sineması “Yıldız”dı burası. Pazar sabahı animasyonlarından başlayarak herhalde her filme gitmişizdir. Karanlıkta, çok değişen Beşiktaş’ta (bizim sokağın üst kısmına araba girişi yoktu) konuma pek uyanamadım ama ikinci katta “Yıldız Sineması” yazan levhayı görünce içim cız etti. Tevekkelli herkes çizgilerden, göbeklerden, dökülen saçlardan söz ediyor. Ben bunlara üzülme devrini geçeli çok oldu. Onlar Dr. Skull kasetleri zamanında tıfılmış, ben 50 yaşındaydım. Ama Dr. Skull her yaşa güzeldir. Razor’a da ayrıca takdirlerimizi sunarız.