Fenerbahçe bu

Öyleydi böyleydi derken dev kadro kurduğuna, o senenin bu sene olduğuna, eski kaptanların kucakladığı takımlarının bu sezon şampiyonluğa yürüyeceğine inanan ve inanmak isteyen Fenerbahçelilerin elleri yine böğürlerinde kaldı. “Senin kalmadı mı?” derseniz, yok, benim kalmadı. Ben baştan kendimce bazılarından gelecek hayrı istemediğimi, Ersun Yanal’ın takımın başında kalması gerektiğini, hocayla sabırla çalışılması icap ettiğini belirtmiştim. Ama elbette takım tutmak öyle bir şey değil. Üzülüyorum haliyle.

Binbir gece masalı gibi transfer sezonu geçiren, rakipleri maddi sıkıntılarla kıvranırken her istediğini alan, saha kenarına da Çin Seddi gibi kadro diken Fenerbahçe’de işler yine iyi gitmiyor, yine iyi gitmiyor. Bir kere takımda kim mutlu kim değil belli değil. Oyuncuların yüzlerinde, ne düşündüklerini anlayabilmek için usta dedektif soruşturması gerektiren bir ifade. Bazıları sanki istemedikleri bir şeye zorlanıyormuş gibi oynuyor. Mutsuz, umutsuz, ayağını sürüye sürüye. Sanki sezonun bitmesine üç hafta kalmış, sanki her şey bitmiş, sanki şampiyonluk çok geride kalmış gibi. Anlamak mümkün değil. Sanki birileri dünyanın sıkıntısının yükünü Fenerbahçeli futbolcuların sırtına yüklemiş gibi.

Erol Bulut maçtan sonra “Ofsayt çizgilerini ki çekiyor?” diye soruyordu. Bizim de sorularımız var.

Mesela futbolculardaki bu psikolojik çöküşün nedeni nedir?

Ne oluyor antrenmanlarda?

Futbolculara eksik ya da fazla gelen ne?

Birilerinin bir açıklaması vardır elbet.

Bir yandan bakıyorsunuz oyunda ve kenarda herkes kaptan, bu kadar çok kaptana kim oyuncu belli değil. Hatta daha tuhafı kim bu takımda, kim değil, o da belli değil. Gol atılıyor; birlikte sevinilmiyor, maşalla bol bol gol yeniyor; birlikte üzülünmüyor. Birlikte sevinip birlikte üzülmeyenlerin bir arada durmasının pek bir anlamı olmuyor tabii. Gevşek ilmeklerle örülmüş, ağzı yüzü bir yana kaymış, sünmüş bir atkı gibi Fenerbahçe bu sene, kim taksa yakışmıyor.

Fenerbahçe’de uzunca bir süredir neden bir türlü istenen olmuyor?

Neden her türlü “çaba”ya rağmen takım başarılı olamıyor?

Futbolcusu taraftarı hocası Fenerbahçe’deki topyekûn bu mutsuzluğun nedeni nedir?

Transferse transfer, hocaysa hoca, sportif direktörse sportif direktör. Hepsi tercih edilerek, istenerek, hatta ısrarla hayata geçirildi. Güle oynaya alınan kararlar, neden yüzleri güldürmüyor? Şimdi ona dönüp bakmak zamanı. Zira böyle devam ederse o atkı boğazımızı fena sıkacak. Çekip çıkarıp atamazsın da. Fenerbahçe bu.