Seçimler-7: “Torba koalisyonu” ve muhalefet hakkı
Cumhur İttifakı (Cİ) adıyla AKP-MHP koalisyonu, 27. Yasama döneminde “torba kanun koalisyonu” işlevi gördü. 28. Döneme aynı yöntemle hızlı başlayan Cİ, 2/12612 sayılı ilk torba yasa önerisine birbiriyle hiç ilgisi olmayan konuları doldurarak ve uzmanlık ilkesini tümüyle yadsıyarak Bütçe ve Plan Komisyonu’nu yine bir “torba komisyon” olarak kullanmaya başladı.
Ders çıkarılması gereken 27. dönem tuzakları ve yasama belleğini yok sayan ayak oyunları, 28. dönemde bu denli hızlı başladığına göre daha da yoğunlaşacak demektir.
Torba öneriye eklemeler, -kendi vekillerini de dışlayarak- geri çekmeler ve torbalar arası geçişler, dayatma ve zaman baskısı, Cİ’nin bilinen taktikleri.
Bu nedenle, nitelikli yasama için mücadele, muhalefetin hakkı değil yalnızca, sorumluluğu ve varlık sorunu.
CHP, Yeşil Sol P., İyi P., Saadet P. içinde komisyon ön toplantıları ve kapalı grup toplantıları yanısıra, TBMM muhalefet grupları arasında eşgüdümün önemi yaşamsal. Komisyon ve Genel Kurul aşamalarında izlenmesi gereken yol ve yöntem nasıl olmalı?
KOMİSYON AŞAMASI
Üyelerin hepsi başından sonuna kadar komisyonda hazır olmalı. Komisyon üyesi olmayan, ancak yasa önerisi ile ilgili vekiller de katılmalı.
Komisyonlarda tekliflerin ilk önce Anayasa’ya uygunluk incelemesi için kararlı tavır koyulmalı.
Torba yasa uygulamasına, kesin ve ortak bir tavırla karşı çıkılmalı.
İlgili yasa önerisinin konusuna göre, yasama etki analizi, Anayasa’ya uygunluk incelemesi ve çevresel etki değerlendirmesi olmak üzere üçlü analizde direnilmeli.
Yasa önerisi geneli üzerine görüşme sırasında pek rahat olan ve komisyona az sayıda katılan Cİ vekilleri, bu gevşekliklerini, kimi zaman madde görüşmelerinde de sürdürdüklerinden, oylama sırasında çoğunluğun bulunmadığı farkedilince komisyon başkanı, oylama yerine oturuma ara vermekte. Bu tür durumlarda dört Parti grubu, komisyon başkanını oylamaya zorlamalı.
Değişen zaman gereksinimleri bahanesiyle hızlı ve sıkça yasa çıkarma alışkanlığı karşısında, kalıcı ve nitelikli yasa ereğinde müzakere süreci işletilmeli.
Muhalefet şerhleri, -anayasallık sorunu dahil- sistematik biçimde yazılmalı.
GENEL KURUL
Genel Kurul’da, ilgili komisyon üyeleri sürekli hazır bulunmalı ve uzlaşmaya bırakılan maddeleri ve son dakika eklemelerini uyanık biçimde izlemeli.
Torba yasa önerileri, temel kanun olarak görüşülmemeli
Anayasallık sorunu üzerinden, tek kişi yönetimi öngören Anayasa değişikliğinin sürdürülemez özelliği de gündemde tutulmalı.
Maddeler üzerinde konuşurken, konu dışına çıkılmamalı.
Genel Kurul’da geri çekilen maddelerin, bir başka torbaya ( uzlaşma arayışına gidilmeden) aynen konulmasını önlemek için ilgili komisyon sözcü ve üyeleri, diğer komisyon sözcüleri ile iletişim içinde olmalı.
Muhalefet grubu vekilleri, yalnızca yasa görüşmelerinde değil, araştırma önergeleri görüşülürken de Genel Kurul’da bulunmalı.
Belli konularda Anayasa’ya ve kamu yararına aykırı yasama faaliyetini sürdürmekte kararlı olan AKP-MHP ittifakının bu tavrı kamuoyuna sistematik biçimde teşhir edilmeli; buna karşılık yapıcı muhalefet, somut yasa önerileri eşliğinde kamuoyuna yansıtılmalı.
(AYM iptalleri ardından oyunlar ve toplumsal muhalefet sorunu, ayrı yazıların konusu).
YASAMA BELLEĞİ
2017 kurgusu ile Türkiye’nin anayasal ve siyasal belleğini silmek isteyenler, altı yıldır yasama belleğini silme yarışında. Oysa TBMM, anayasal ve siyasal bellek mekanı. Bu nedenle demokratik muhalefet, Cİ’nin torba tuzaklarına karşı pek uyanık olmalı. Yasama belleği bakımından 27. ve 28. dönemler arasında “fay hattı” yaratan özellikle CHP ve öteki partiler, muhalefet hakkı özneleri olarak tarihsel sorumlulukla karşı karşıya. Partilerin tikel yaşarkalma sorunu ise, yükümlülüğü ağırlaştırıyor.
Halkı yoksullaştırmak için araçsallaştırılan TBMM’yi Saray paryası olmaktan çıkarmak, demokratik muhalefetin Cİ’nin paryası olmaması ölçüsünde mümkün. Bunun için, ‘Anayasa andı’ yeterli ortak payda; yeter ki siyasal irade olsun.