Gaz, gerilim ve zafer!

Maçın ilk 15 dakikasını ufak çaplı bir Quaresma resitali olarak tanımlamak mümkün. Portekizli neredeyse Beşiktaş’ın yarattığı her tehlikede başroldeydi. Zaten Q17 bir zamanlar Barcelona’ya transfer olduysa bu tür fark yaratan performanslarıyla oldu. Bugün hâlâ orada oynamama sebebi ise sonraki 75 dakika. Yani onun çok iyi bildiğimiz düzeltemediği maç içi performans istikrarsızlıkları ve disiplinsizlikleri. Yine de Şenol Güneş’i, ligin ilk haftalarında oldukça kötü sinyaller veren Quaresma’dan bir şekilde yararlanmanın yolunu bulduğu için takdir etmek gerekiyor. Zira itiraf edelim, ondan, bu yaşında ve bu kariyer sonrasında alabileceğinizin maksimumu da bu, yüksek ihtimalle. Şenol Güneş’in maksimumunu aldığı bir başka oyuncu var. 33 yaşındaki Kanadalı Atiba Hutchinson. Üstelik o, Quaresma gibi oyun içinde büyük performans iniş çıkışları yaşamıyor. Beşiktaş şampiyonluk kupasını kaldırırsa onun da payı büyük olacak. Mario Gomez için ise söylenecek tek şey bu stadyumun açılışını yapmayı fazlasıyla hak ettiği olur herhalde.

Miroslav Stoch’un skoru 3-2’ye getiren golünden sonra kalan son 15 dakikayı, artık şampiyonluk yarışında son metreleri koşan bir takımın skoru koruma psikolojisi olarak görmek lazım. Beşiktaş 70-90 arasında neredeyse rakip alanda görünmedi bile. Bunda Hamza Hamzaoğlu’nun gelişi ile birlikte Bursaspor’un ne yaptığını bilen bir takım haline gelmesinin de etkisi büyük. Bursaspor yüksek ihtimalle gelecek sezon ligi ilk 4 içerisinde bitirmeyi hedefleyecek.

Kapanışı Şenol Güneş ile yapalım. 60 yaşını devirmiş, Türkiye’de hiçbir zaman teknik direktör olarak lig şampiyonluğu yaşamamış ve 2 kez elinden kaçırmış bir isim olarak futbolda kolay kolay üçüncü şansın gelmeyeceğini iyi biliyor. Maçın son 10 dakikasında aksayan 2 bekini değiştirmek artık onun da son kurşununu attığının bilincinde olduğunun göstergesi. Beşiktaş, yeni stadyumuyla, dinamik kadrosuyla ve hedefe kitlenmiş hocası ile şampiyonluğa yürüyor.