Kapanış Fenerbahçe’den

Hüseyin Avni Aker’de perde iniyor... Trabzonspor, 2010’dan bu yana bileğini bükemediği, hattâ 2012’den bu yana da gol bile atamadığı Fenerbahçe’yi ağırlıyor. Bordo-mavililer 65 senelik yuvasına bu akşam veda ediyor. İlk kez 1974-75 sezonunda o zamanki adıyla 1. Lig’e merhaba diyen Karadeniz ekibinin ilk konuğu Fenerbahçe idi. Tesadüfe bakın ki Fırtına’nın sayısız başarıya imza attığı stadın son misafiri de aynı...

Santra öncesi ev sahibinde Bero, deplasman ekibinde ise Skrtel cezalı. Bero’nun yerine oynayacak Castillo’nun defansif olarak ne vereceği soru işareti. Kanarya’da Hasan Ali yok, hakeza van Persie de. Sarı-lacivertlilerin çilingiri Lens sahada. Advocaat’ın ileri uçta Fernandao’ya görev vermesi dikkatlerden kaçmıyor; belli ki Hollandalı teknik adam hava toplarını da bir silah olarak düşünüyor. Şüphesiz iki takımın da hedefi üç puan.

Bordo-mavililerde sezona kötü başlayan Ersun Yanal’ın eski işvereninden puan koparıp koparamayacağı merak ediliyor. Tabii futbolseverlerin aklını meşgul eden tek konu da bu değil. Son yıllarda burada oynanan karşılaşmalarda yaşananlar malum. Acaba Trabzonspor, futbolcusuyla taraftarıyla evine vedasında sakin kalmayı başarabilecek mi... Sanki mücadelenin anahtarı sakin kalabilmekte saklı...

İlk dakikalarda taraflar tam birbirini tartıyordu ki Castillo’nun ortasında Mustafa Akbaş’ın şutu direkten auta sekmişti. Ev sahibi 6’da öne geçebilirdi. Maçın ilk bölümünde Trabzonspor baskılı görünse de gol Fenerbahçe’den gelmişti. Kullanılan kornerde çizgi üzerinde Yusuf Erdoğan’ın elle müdahalesine hem kırmızı kart çıkmıştı, hem de penaltı. 29’da beyaz noktadan Fernandao hata yapmamıştı. 40’ta Lens getirmiş, bomboş durumdaki Sow farkı ikiye çıkarmıştı. Hollandalı hoca şüphesiz ilk yarıdan istediğini fazlasıyla almıştı.

İkinci devre kürekler haliyle aheste çekiliyordu. 54’te Lens’in soldan ortasını Fernandao müsait durumda bitiremiyordu. 60’da Hollandalı yıldızın bu sefer sağdan sürüklediği akında da Sow çerçeveyi bulamıyordu. 66’da fark üçtü. Lens güzel oyununu bir de golle süslemişti.

Kalan dakikalarda adeta formalite icabıydı. Bordo-mavililer bir iki kere savunmanın gerisine kaçsa da son paslarda etkili olamıyordu. Frene basan sarı-lacivertliler ise sanki son düdüğü bekliyordu. “Yönetim istifa” sesleriyle Avni Aker’de perde iniyordu.

Doğrusu Fenerbahçe beklediğinden kolay bir şekilde üç puanı cebine koydu. Trabzonspor cephesi şüphesiz yuvasına daha farklı veda etmek istiyordu. Biz bu filmi yıllardır izliyoruz ya neyse. Yıllardır bırakın bir galibiyeti, gol bile atamamaları hakikaten çok acayip.