‘Üşür ölüm bile’
Üşüyorum bir süredir. İçim üşüyor. Öfke biriktiriyorum. Kendi halinde öfkeler. O kadar çok öfke var ki, içimdeki öfke hedefini bilemiyor artık. Hangi öfkenin ürünü bu üşümeler. Hangi acının…
Özgecan’ın hepimize bakan “neden” diye sorgulayan gözleri mesela içimde bir yumru, boğazımda düğüm.
Geçen bir kar topu öldürüldü. Adı Nuh Köklü. Bizim kasabadan. Bir gazeteci. Bir insan. Bir kar topuydu. Camlarına vuruyordu hırsızın, katilin. Yüzüne vuruyordu zalimin. Onun için öldürüldü. O öldürüldü ya, bacağımdaki bıçak izi sızladı. Sinan Kayış geldi aklıma. Sonra Serkan Karaçeper’in güleç yüzü. İçim üşüdü.
Mecidiyeköy’ün ortasında bir işçi öldü asansör boşluğuna düşüp. Soma, Torunlar, Ermenek içimde. İçim üşüdü.
Grev hakkı gasp edilen metal işçilerinin haklı öfkesi. İşten çıkartılan işçinin çığlığı. Düşündüm. İçim üşüdü.
Umudu sırtlanmış direnen insanlar var sokaklarda hala. Varoluşları birilerine alçaklıklarını, zavallılıklarını hatırlatıyor. Onlardan kurtulmak için yasalar çıkartıyorlar. Daha çok ölelim istiyorlar. Daha çok İsmail Korkmaz, daha çok Berkin Elvan öldürülsün istiyorlar. Daha çok Onur Kılıç tutuklansın gerçekleri haykırdığından.
İç Güvenlik Paketi Meclis’te. Polisin yetkileri artırılıyor. Devlet tarafından öldürülen çocuklar geliyor aklıma. Ceylan, Berivan, Baran. İsimleri geçiyor bir bir. Acizliğimizi düşünüyorum. Öfkeleniyorum. İçim üşüyor.
Yasadan sonra belli ki sömürü ve zulüm katmerleşecek. Hazırlıklar var. Kıdem tazminatının fona devri yoluyla gaspının zemini hazırlanıyor. Kölelik bürolarının önünü açacak düzenleme yolda. İşçinin huzursuzluğu artacak besbelli. Yasa işçiye düşman. Biliyoruz ki milli güvenlik aynı zamanda patronların güvenlik meselesi. Öfkeleniyorum. İçim üşüyor.
İmalat sanayiinde şirketlerin kârlılık oranlarına bakıyorum. Vergi sonrası kârlılık 2006-2014 arasında yüzde 3,4’den yüzde 5,7’ye fırlamış. Yani sömürü artmış. Aynı zamanda şirketler vergi de vermez olmuş. Kârdan alınan vergi oranı ortalamada yüzde 20’den yüzde 3,4’e düşmüş.
Bakıyorum en kârlı sektör hangisi 2014 yılında. İçim acıyor. Madencilik sektöründe kâr oranı yüzde 15,5. Madenlerde ölüm tesadüf değil diyor bu rakamlar. Soma, Ermenek diğerleri tesadüf değil. Öfkeleniyorum. İçim üşüyor.
Firmalar belli ki kâra doymamış. Artan emek sömürüsü, yetersiz iş güvencesi, taşeronlaşma, vergi indirimleri, imtiyazlar, sendikal hak gaspları. Ama dahasını da vermek istiyor hükümet. Düşünüyorum. İçim üşüyor
Geçen bir kar topu öldürüldü. Adı Nuh Köklü. İçimizden biriydi. Susmayacak yüreklerden. İç Güvenlik Yasası protestosundan geliyordu. Öldürüldü. Karın üzerindeydi. İçimiz üşüdü. Ölüm bile üşüdü. Kaç kişi bildi? Kaç işçi duydu? Güvenlik paketi herkese düşman. Ülkü Tamer ne güzel demiş: “Bir soğuk yel eser/ Üşür ölüm bile/Anlatır akan kanı/Beyaz sesiyle”