Bülent Usta

Sokaklarda vurulmuş can çekişen insanlar, hastaneye ulaştırılmalarına izin verilmediği için kan kaybından ölenler varken, başka bir şey düşünemiyorum. Ümitsizleşmiş bir...

Kar fırtınası içinde yolu bulmaya çalışıyoruz. Her yer birbirine benziyor ve ilerisi görünmüyor. Kaybolan çok olmuş buralarda diyorsun. Bu topraklarda...

Nefesimizi tutmuş bir halde caddede koşuyoruz. Savaşa gerekçeler uyduran içi nefret dolu insanlarla karşılaştık çünkü az evvel. Onlarla aynı havayı...

Karlar erirken, sanki bir geminin güvertesindeymiş gibi çay ocağından uzaklaşan hayata bakıyoruz. Yedi gün boyunca sokak ortasında vurulmuş yatan o...

Sabah evden çıkarken posta kutumda bir mektup vardı. Zarfıyla faturalardan ayrılıyordu hemen, sanki her an uçacakmış, tesadüfen buraya konmuş gibi...

Evim, İstanbul’da uyumayan bir semtte olduğu için, deniz kenarındaki kulübeye varınca bulduğum sessizlik, bir yorgan gibi sarıp sarmalayıp hemen uyutmuştu...

Hayır, sizin evinizi kurşunlamayacaklar, onların evlerini kurşunlayacaklar, rahat uyuyabilirsiniz. Orası mı? Uzak bir yer, çok ama çok uzak… Başka bir...

Özcan Alper’in yeni filmi “Rüzgârın Hatıraları” 11 Aralık’ta gösterime giriyor. Filme, başkarakteri Aram’ın kafa seslerini (iç sesini) yazmak gibi benim...

Bu topraklarda gün gelecek ya müthiş güzel şeyler olacak ya da kahrolup yok olunacak hep beraber. Hrant Dink gibi, Tahir...

Süleymaniye’de uyurgezer gibi dolaşıyorum. Dağların üzerini örten bulutlar… Bildiğim her şeyi unutmuş gibiyim. Türkçe konuşan çok az, belki o yüzden....

İnsanın içinde gitme isteği uyandıran bir hava. Nereye olursa olsun, sadece gitmek… Gecenin ilerleyen saatlerinde Kadıköy iyice ıssızlaşmış. Denize doğru...

Doksanlarda uyumuş ve bugünlerde uyanmış olduğunuzu düşünün. Çatışma ve ölüm haberleri, bir süreklilik duygusu verecektir kesin, ama şimdiki iktidarın konumu,...

Karanlık zamanlar… Tam da böyle zamanlarda karanlığa bir mum yakmak ve o mumun sönmesini engellemek için rüzgâra karşı durmak gerekir....

Çok üşüyorum bu ara, sanki kış ortasında fırtınalı bir tepeye çıkmışım, halbuki metrobüste, sokakta, evde… Bir üşüme geliyor gitmiyor. Adalet...

Bir şey olmasını bekliyorum, ne olduğunu bilmediğim bir şey. Godot gelmesin aklınıza, o büyük katliamdan sonra vaktin yaklaştığından eminim. Yorgun...

Ben gittim… Tuttuğum yas, ölüm gibi bir şeydi. Arkamdan koşmadım, bıraktım kendimi. Bazı şeyler artık o kadar önemsizdi ki, omzumun...